Począwszy od lat 80-tych XIV w. Karlino było siedzibą biskupów kamieńskich. Przy ujściu Radwi do Parsęty, po przekopaniu kanału, utworzono sztuczną wyspę, na której stanął zamek. Pierwotnie zamek był budowlą prostokątną o wymiarach 11 x 35 m. Wybudowano go z cegły na fundamencie kamiennym. Na przełomie XIV i XV w. zamek przeżywał zawieruchy, a jego istnienie zostało zagrożone. W 1409 r. książę Bogusław VIII najechał na Karlino, jednak go nie zdobył. W złości w odwrocie spalił miasto. Zamek dzięki otaczającej go wodzie i dzielnej obronie ustrzegł się od pożaru.
Historia dworku na wyspie
Przez lata długi zamku rosły, dlatego w 1440 r. rada miejska w Kołobrzegu wzięła w zastaw połowę biskupiego folwarku. w 1450 r. rozpoczęto pierwszą rozbudowę zamku. Prace trwały do 1575 r. i spowodowały, że zamek stał się piękną renesansową rezydencją. Wówczas też postanowiono rozbudować zamek na planie regularnym, trójskrzydłowym. Powstała okazała trójkondygnacyjna budowla, której boczne skrzydła zwieńczone były szczytami. Wybudowano wąski dziedziniec, który zamykał mur z bramą zwróconą w stronę miasta. Pomiędzy zamkiem i miastem powstało oddzielone fosą podzamcze. Zamek zajmował powierzchnię 50 x 50 m, natomiast przedzamcze wynosiło 50 x 100 m.
Zamek nie ustrzegł się jednak od zagłady. W roku 1481 został zdobyty i spalony przez kołobrzeskich i koszalińskich mieszczan. W 1486 r. rozpoczęto odbudowę zamku, a następnie rozbudowywano go w latach 1602-1618. Niestety w roku 1761, podczas wojny siedmioletniej, Karlino zostało zdobyte przez wojska radzieckie dowodzone przez generała Romancowa. W wyniku tych działań zamek został splądrowany i prawie doszczętnie spłonął. Niedługo potem jego ruiny rozebrano, zasypano fosę oddzielająca zamek od miasta. Ocalała jedynie najniższa jego kondygnacja skrzydła głównego z zachowanym sklepieniem gwiaździstym. W późniejszym okresie, w XIX w. w miejscu zamku na zachowanych fundamentach wybudowano browar królewski. Ciekawostką jest to, że przez wiele lat fragmenty zamku stanowiły tajemnicę. Uważano, że po zamku nic się nie zachowało. Jednak w trakcie prac archeologicznych, na terenie jednego z gospodarstw rolnych, odkryto pozostałości zamku. Odkryto wówczas w przyziemiu budynku gospodarczego dwie gotyckie sale z gwiaździstymi sklepieniami oraz najstarszy na Pomorzu Zachodnim kominek gotycki dwustronny (kominek ścianie dla sąsiadujących ze sobą dwóch pomieszczeń). Niestety tak istotne odkrycie archeologiczne nie zostało należycie zabezpieczone i objęte ochroną, dlatego też ulegało szybkiej dewastacji.
Obecnie budynek należy do prywatnego właściciela: www.zrhotele.pl/o-nas
Zobacz również Zamek Biskupów Kamieńskich.